مسائل مختلف بهداشتی، پزشکی و ژنتیکی می تواند موانعی را برای شرکت در فعالیتهای روزانه ایجاد کند. متخصصان کاردرمانی به افراد کمک می کنند تا با بیماری ها، جراحات و آسیب های ناشی از اتفاقات گوناگون مقابله کنند. کار درمانی برای افرادی که در انجام فعالیت های روزمره خود، مانند راه رفتن، خوردن و آشامیدن، لباس پوشیدن و… دچار مشکل هستند، ضروری است.
کار درمانگران، با کودکان، نوجوانان و بزرگسالان و با طیف گسترده ای از شرایط فیزیکی کار می کنند. تلاش آنها در راستای این است که افراد را به زندگی روزمره و طبیعی خود بازگردانند. در این مقاله از مجموعه مطب چین، به بررسی کار درمانی و وجوه مختلف این رشته خواهیم پرداخت.
کار درمانی چیست؟
کلمه “کار” در کار درمانی می تواند گمراه کننده باشد. این شغل در مورد مشاوره حرفه یا آموزش کار نیست. کار درمانگران، گروهی از متخصصان مراقبت های بهداشتی هستند که به افراد کمک می کنند تا توانایی انجام کارهای روزمره، مشاغل مختلف و فعالیتهای اجتماعی خود را از سر بگیرند و یا آنها را بهبود ببخشند.
درمانگران غالباً در یک تیم به همراه فیزیوتراپ کار می کنند، اما دو نقش متمایز دارند. فیزیوتراپیست ها به افراد کمک می کنند تا عملکرد فیزیکی خود را بازیابی کنند. این افراد بر نحوه تأثیر آن عملکرد بر توانایی انجام کارهایی که برای آنها مهم است، تمرکز می کنند.
کار درمانی باعث می شود افراد روشهای جدید انجام کارها را بیاموزند. کار درمانی به بازیابی مهارت ها و توسعه مهارت های جدید کمک می کند. کار درمانگران از مواد یا تجهیزاتی استفاده می کنند که زندگی را آسان تر کرده و به افراد کمک می کند تا خود را با محیط اطرافشان وفق دهند. این راه حل ها به مردم کمک می کند تا در خانه، مدرسه، محل کار یا سایر محیط ها حضور موثرتری داشته باشند.
کار درمانگرکیست؟
کار درمانگران، اغلب OT نامیده می شوند. آنها ارائه دهندگان اصلی خدمات کار درمانی هستند. OT ها عبارتند از:
متخصصان تحصیلکرده دانشگاهی که دانش و مهارت های تخصصی خود را به کار می گیرند تا یک دوره اقدامات پیشگیرانه یا اصلاحی را توصیه کنند. این اقدامات به مردم کمک می کند زندگی موثرتر و رضایت بخشی تری داشته باشند.
شغل کاردرمانگر این است که به افراد در هر سنی کمک کند تا بر معلولیت های ناشی از بیماری، افزایش سن یا تصادف غلبه کنند تا بتوانند کارهای روزانه یا مشاغلشان را انجام دهند.
یک کاردرمانگر همه نیازهای بیمار از قبیل نیازهای جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی را در نظر می گیرد. این حمایت می تواند با ایجاد حس جدیدی از هدف، ایجاد افق های جدید و تغییر احساسات آنها نسبت به آینده، برای بیماران تغییر ایجاد کند.
مهارت های یک کاردرمانگر، علاوه بر اشتغال در محیط های کلینیکال، نقش های جدیدی در جامعه پدید می آورد. مانند کار با پناهجویان یا پناهندگان، کار در کنار پلیس یا خدمات آتش نشانی، ارتباط با خدمات روانپزشکی و…
مراحل مختلف کار درمانی
یک کاردرمانگر شرایط و نیازهای بیماران خود را از طریق مشاهده و پرسش ارزیابی می کند. سپس یک برنامه درمانی تهیه می کنند و با بیماران برای دستیابی به اهدافی کار می کنند که به آنها در انجام کارهای خاص کمک می کند.
روز به روز، فعالیت های کاردرمانگران بسته به بیمارانی که با آنها کار می کنند متفاوت خواهد بود ، زیرا تمرین کاردرمانی بر اساس نیازها و اهداف بیمار بسیار فردی است. در حالی که ممکن است یک بیمار در مورد نحوه لباس پوشیدن مستقل بعد از سکته مغزی به کمک نیاز داشته باشد، بیمار دیگری باید نحوه استفاده از تجهیزات تطبیقی ویژه کار درمانی برای راه رفتن را بیاموزد.
مهارت های ویژه کار درمانگر
از آنجا که کاردرمانگران به طور مستقیم با بیمارانی کار می کنند که اغلب مهارت های اولیه زندگی را یاد می گیرند، باید بتوانند مهارت های بین فردی مانند صبر، ارتباط موثر، شفقت و همدلی را بیاموزند.
سازگاری واژه ای مهم در کار درمانی است. درمانگران باید از توانایی برنامه ریزی محوری برخوردار باشند، انعطاف پذیری داشته باشند و هنگام مراقبت و کار با بیماران، خلاقانه و با انرژی کار کنند. OT ها همچنین باید بتوانند با دستیاران، پرستاران، پزشکان، فیزیوتراپیست ها و سایر اعضای تیم مراقبت از بیمار همکاری کنند.
تجهیزات کلینیک کار درمانی
برای تاسیس و تجهیز یک کلینیک کار درمانی، وسایل و لوازمی مورد نیاز است که بسته به حیطه فعالیت درمانگر تهیه می شوند. در این لیست، به برخی از تجهیزات مورد نیاز کلینیک کار درمانی اشاره می کنیم:
- واکرها و غلتک های مخصوص: برای مراحل مختلف توانایی و عدم توانایی راه رفتن طراحی شده اند.
- نردبان زمینی
- دستگاه های درمان دهلیزی: این دستگاه های مبتنی بر ورزش، به عنوان درمان توانبخشی دهلیزی VRT نیز شناخته می شوند. به وسیله این دستگاه از حرکات و تجهیزات خاص برای کاهش عدم تعادل و سرگیجه همراه با اختلالات دهلیزی در کودکان و بزرگسالان استفاده می کنند.
- قاب های ایستاده: کار درمانگران ها برای مشتریانی که زیاد از ویلچر استفاده می کنند، قاب ایستاده را توصیه می کنند. قاب های ایستاده در طیف گسترده ای از سبک ها و اندازه ها موجود است. این قاب ها، موقعیت های ایستادن غیرفعال را برای افرادی با معلولیت های خفیف تا شدید، امکان پذیر می کنند.
- پایه های اطفال
- کالسکه مخصوص نیازهای ویژه: که برای تحرک امن کودکان با شرایط و نیازهای خاص استفاده می شود.
- صندلی کودکان: شامل طیف گسترده ای از گزینه های مخصوص نشستن برای کودکانی است که به تنظیم ستون فقرات، ثبات لگن، حمایت از سر و سایر حمایت های موقعیت یابی خاص نیاز دارند.
- ابزارهای چند حسی: برای ارتقاء فعالیت های شناختی و فکری اغلب توسط OT ها استفاده می شود تا به کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال پردازش حسی کمک کنند.
- دستگاه های تحریک بینایی
- دستگاه های دست درمانی: که به وسیله آنها به بیماران مبتلا به آرتریت دستی، سندرم تونل مچ دست، آسیب عصبی، پارگی عضلات/تاندون و شکستگی برای بازسازی و بازیابی حداکثر مهارت و قدرت دست، انگشت و مچ دست کمک می کنند.
