از دستگاه الکتروکاردیوگرام ۱۰ سیم خارج می‌شود که ۴ سیم به دست‌ها و پاها و ۶ سیم به جلوی قلب می‌روند . این سیم‌ها پس از آنکه بادکش سرشان آغشته به ژل لوبریکانت شد به محل مربوطه وصل می‌شوند. الکترودهای فلزی کوچکی بر روی مچ دست، قوزک پا و سینه افراد قرار داده می‌شود و سیگنال‌های الکتریکی از الکترودها و از طریق این سیم‌ها به دستگاه نوار قلب منتقل می‌شوند و این دستگاه سیگنال‌ها را بصورت امواج نمایش می‌دهد. نوار قلب در بررسی درد و سکته‌های قلبی ارزش بالایی دارد و به عنوان یک اقدام روتین در تمام کسانی که مشکلات حاد قلبی دارند صورت می‌گیرد.
دستگاه نوار قلب
حلقه نوار قلب، کاغذی مدرج است که درون دستگاه قرار گرفته و سوزن دستگاه پس از کمی گرم شدن، خطوطی را روی کاغذ ثبت می‌کند. دستگاه‌های نوار قلب پیشرفته‌تری نیز ساخته شده‌اند که همزمان از چند جهت نوار قلب گرفته و در مدت کوتاهی تمام لیدهای لازم را دریافت می‌کنند. الگوی امواج در مورد آسیب وارده به عضله قلب و یا التهاب غشا دور قلب یا همان پریکاردیوم، نشانه‌های مهمی ارایه می‌دهند. در بسیاری از موارد نوار قلب اصلی ۱۰-۵ دقیقه زمان می برد و در مطب پزشک، آزمایشگاه و بیمارستان قابل انجام است. هنگام استفاده از ECG بهتر است فرد وعده غذایی سنگین نخورده باشد. اتاق نوار قلب باید گرم باشد تا وی دچار لرزش بدن نشود، زیرا لرزش بدن تاثیری منفی روی نوار قلب گذاشته و به اصطلاح پارازیت ایجاد می‌کند. موهای بلند سینه نیز مانع ثبت صحیح نوار قلب می‌شوند. نوار قلب هیچ‌گونه برق یا جریان الکتریسته ای به بیمار القا نمی‌کند اما فرد باید ساعت و سایر لوازم فلزی خود را در بیاورد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.